Svi episkopi SPC su nakon primanja Kritskih jeretičkih dokumenata na ASaboru 2017. u jeresi. To isto važi i za episkope još devet Pomesnih Crkava koji su učinili isto, kao i za episkope RPC koja je primila presaborske Kritske dokumente, a da ih se nije kasnije javno odrekla. Koliko je meni poznato, nijedan od episkopa pomenutih Crkava nije se javno odrekao niti osudio navedene dokumente kao jeretičke, što oni, kao što su mnogi bogoslovi jasno dokazali, nesumnjivo jesu, jer se njima ozakonjuju savremena jeres ekumenizma, i drevne jeresi panteizma, hilijazma i apokatastaze.
Naša vera je javna i ispovedna, pa i ispovedanje mora biti javno, po rečima Sv. Ap. Pavla: „Jer se srcem veruje za pravednost, a ustima se ispoveda za spasenje“ (Rim. 10, 10). Mnogi su naši episkopi izjavljivali da nisu potpisali određena dokumenta na Kritu, ali to ih ne lišava odgovornosti za jeres, jer, kao što sam naveo, nisu ih se javno odrekli niti osudili. U kanonskim pitanjima odluke na saborima episkopa se mogu donositi glasovima većine, a kod dogmatskih pitanja, pitanja vere, one moraju biti jednoglasne.
Ne znamo da li je neko do episkopa na ASaboru glasao protiv njihovih prihvatanja, što je u suštini nebitno, ali znamo da ih se niko nije javno odrekao niti osudio.
Tako jedananaest Crkava prebiva u jeresima. Međutim, s obzirom da ni Bugarska, Gruzijska i Antiohijska Crkva nisu prekinule opštenje sa njima, i pričešćuju se s njima iz jedne čaše, onda su i oni pod teretom osude za jeresi, jer, po rečima Sv. Ap. Pavla, „ko se sa bludnicom sveže jedno je telo s njom“ (1. Kor. 6, 16), tj. ko se s jeretikom sveže jednog je (jeretičkog) duha s njim, odnosno sam biva jeretik .
Znači li da je SPC, zajedno sa ostalim Pomesnim Crkvama, jeretička? Ne. Iz prostog razloga što Crkva nikada ne može postati jeretička, jer je ona uvek Sveta, zato što je njena Glava, Gospod Isus Hristos, „Jedini Svet“. To, međutim, znači da su svi njeni episkopi zbog prihvatanja jeresi u raskolu sa Jednom, Svetom, Sabornom i Apostolskom Crkvom. I sa njima svi sveštenici koji ih pominju na Liturgijama, i pričešćuju se iz jedne Čaše, kao i svi vernici koji sve ovo znaju. Međutim, nije pričešćivanje iz jedne Čaše sa episkopima jereticima, koji su u raskolu sa Crkvom, svima na sud i osudu, već samo onim sveštenicima i onim vernicima koji se slažu sa episkopima koji propovedaju ili prihvataju jeresi, i sami to isto čine.
Šta je rešenje za izlaz nebivalog stanja u istoriji Pravoslavne Crkve? Pre svega, u primeni 15. pravila Dvokratnog Carigradskog sabora o prekidu pominjanja i opštenja sa jereticima patrijarsima, mitropolitima i episkopima. Zatim u molitvi Gospodu Isusu Hristu da što pre preduzme mere i očisti Nevestu Svoju od jeresi i jeretika. Na kraju, jedino konačno rešenje za očišćenje Crkve može biti da Gospod podigne Ruskog i Svepravoslavnog Cara, da mu da vlast i silu da on, kao što su radili Pravoslavni Carevi, sazove Osmi Vaseljenski Sabor, i da posle, ako za to ima potrebe, mačem očisti lađu spasenja od jeresi i jeretičara.
Amin! Bože, daj! Neka tako bude!
Arhim. dr Nikodim (Bogosavljević)
(+Video)
